Saḷāyatanavibhaṅga Sutta – O szczęściu światowców i szczęściu ascetów – MN137 [fragment]

„Jest sześć rodzajów szczęścia światowców i sześć rodzajów szczęścia ascetów. Jest sześć rodzajów smutku światowców i sześć rodzajów szczęścia ascetów. Jest sześć rodzajów równowagi światowców i sześć rodzajów równowagi ascetów.

I w tym kontekście, jakich jest sześć rodzajów szczęścia światowców? Są obrazy doświadczane przez oko, takie które lubimy i ich pragniemy, na które się zgadzamy, które są przyjemne, zmysłowe, ponętne i które są połączone z fizycznymi przyjemnościami świata. Szczęście powstaje kiedy ktoś uważa doświadczanie takich obrazów za zysk, lub kiedy uważa za zysk wspomnienie obrazów które kiedyś postrzegał, ale które przeminęły i zniknęły. Takie szczęście nazywa się szczęściem światowców. Są dźwięki doświadczane przez ucho… Zapachy doświadczane przez nos… Smaki doświadczane przez język… Wrażenia dotykowe doświadczane przez ciało… Formy mentalne poznawane przez umysł… takie które lubimy i ich pragniemy, na które się zgadzamy, które są przyjemne, zmysłowe, ponętne i które są połączone z fizycznymi przyjemnościami świata. Szczęście powstaje kiedy ktoś uważa doświadczanie takich dźwięków… zapachów… smaków… wrażeń dotykowych… mentalnych form… za zysk, lub kiedy uważa za zysk wspomnienie dźwieków… zapachów… smaków… wrażeń dotykowych… mentalnych form które kiedyś postrzegał, ale które przeminęły i zniknęły. Takie szczęście nazywa się szczęściem światowców. Oto sześć rodzajów szczęścia światowców.

I w tym kontekście, jakich jest sześć rodzajów szczęścia ascetów? To kiedy ktoś zrozumiał nietrwałość i przemijalność obrazów – ich rozpad, zanikanie i zatrzymanie. Szczęście powstaje kiedy ktoś prawdziwie rozumie poprzez właściwy pogląd że zarówno kiedyś jak i teraz te obrazy są nietrwałe, są cierpieniem i przemijają. Takie szczęście nazywa się szczęściem ascetów. To kiedy ktoś zrozumiał nietrwałość dźwięków… zapachów… smaków… wrażeń dotykowych… mentalnych form… i ich rozpad, zanikanie i zatrzymanie. Szczęście powstaje kiedy ktoś prawdziwie rozumie poprzez właściwy pogląd, że zarówno kiedyś jak i teraz te dźwięki… zapachy… smaki… wrażenia dotykowe… mentalne formy… są nietrwałe, są cierpieniem i przemijają. Takie szczęście nazywa się szczęściem ascetów. Oto sześć rodzajów szczęścia ascetów.

I w tym kontekście, jakich jest sześć rodzajów smutku światowców? Są obrazy doświadczane przez oko, takie które lubimy i ich pragniemy, na które się zgadzamy, które są przyjemne, zmysłowe, ponętne i które są połączone z fizycznymi przyjemnościami świata. Smutek powstaje kiedy ktoś uważa utratę takich doświadczeń za stratę, lub kiedy wspomina obrazy które utracił, które przeminęły, zniknęły, rozpadły się. Taki smutek nazywa się smutkiem światowców. Są dźwięki doświadczane przez ucho… Zapachy doświadczane przez nos… Smaki doświadczane przez język… Wrażenia dotykowe doświadczane przez ciało… Formy mentalne poznawane przez umysł… takie które lubimy i ich pragniemy, na które się zgadzamy, które są przyjemne, zmysłowe, ponętne i które są połączone z fizycznymi przyjemnościami świata. Smutek powstaje kiedy ktoś uważa utratę takich doświadczeń za stratę, lub kiedy wspomina dźwięki… zapachy… smaki… wrażenia dotykowe… formy mentalne… które utracił, które przeminęły, zniknęły, rozpadły się. Taki smutek nazywa się smutkiem światowców.

I w tym kontekście, jakich jest sześć rodzajów smutku ascetów? To kiedy ktoś zrozumiał nietrwałość i przemijalność obrazów – ich rozpad, zanikanie i zatrzymanie, kiedy prawdziwie rozumie poprzez właściwy pogląd że zarówno kiedyś jak i teraz te obrazy są nietrwałe, są cierpieniem i przemijają. Widząc to, wywołuje w sobie tęsknotę do najwyższych form wyzwolenia: ‘Oh, kiedy ja wejdę i pozostanę w tym samym wymiarze wyzwolenia w którym Szlachetni pozostają już dzisiaj?’ Kiedy wywołują w sobie taką tęsknotę za najwyższymi formami wyzwolenia, smutek powstaje ze względu na tę tęsknotę. Taki smutek nazywa się smutkiem ascetów.

To kiedy ktoś zrozumiał nietrwałość i przemijalność dźwięków… zapachów… smaków… wrażeń dotykowych… form mentalnych… ich rozpad, zanikanie i zatrzymanie, kiedy prawdziwie rozumie poprzez właściwy pogląd że zarówno kiedyś jak i teraz te dźwięki… zapachy… smaki… wrażenia dotykowe… formy mentalne… są nietrwałe, są cierpieniem i przemijają. Widząc to, wywołują w sobie tęsknotę do najwyższych form wyzwolenia: ‘Oh, kiedy ja wejdę i pozostanę w tej samym wymiarze wyzwolenia w którym Szlachetni pozostają już dzisiaj?’ Kiedy wywołują w sobie taką tęsknotę za najwyższymi formami wyzwolenia, smutek powstaje ze względu na tę tęsknotę. Taki smutek nazywa się smutkiem ascetów. Oto sześć rodzajów smutku ascetów.

I w tym kontekście, jakich jest sześć rodzajów równowagi umysłu światowców? To kiedy kiedy zwyczajna osoba nie wykształcona przez Szlachetnych, światowy głupiec który nie przekroczył swoich ograniczeń i podlegania owocom swojej kammy jak i nie widzi minusów i niebezpieczeństw trwania w sansarycznej egzystencji –  postrzega obraz poprzez oko i ma względem niego równowagę umysłu. Jednakowoż taka nieszlachetna równowaga umysłu nie transcenduje obrazu. I dlatego nazywa się ją równowagą umysłu światowców. To kiedy kiedy zwyczajna osoba nie wykształcona przez Szlachetnych, światowy głupiec który nie przekroczył swoich ograniczeń i podlegania owocom swojej kammy, jak i nie widzi minusów i niebezpieczeństw trwania w sansarycznej egzystencji –  słyszy dźwięk poprzez ucho… czuje zapach poprzez nos… smakuje smak poprzez język… czuje wrażenia dotykowe poprzez ciało… doświadcza form mentalnych poprzez umysł… i ma względem nich równowagę umysłu. Jednakowoż taka nieszlachetna równowaga umysłu nie transcenduje dźwięku… zapachu… smaku… dotyku… form mentalnych… I dlatego nazywa się ją równowagą umysłu światowców. Oto sześć rodzajów równowagi umysłu światowców.

I w tym kontekście, jakich jest sześć rodzajów równowagi umysłu ascetów? To kiedy ktoś zrozumiał nietrwałość i przemijalność obrazów – ich rozpad, zanikanie i zatrzymanie – i kiedy prawdziwie rozumie poprzez właściwy pogląd że zarówno kiedyś jak i teraz te obrazy są nietrwałe, cierpieniem i przemijają i powstaje w nim równowaga umysłu. Taka równowaga umysłu transcenduje obraz. Dlatego nazywa się ją równowagą umysłu ascetów. To kiedy ktoś zrozumiał nietrwałość i przemijalność dźwięków… zapachów… smaków… wrażeń dotykowych… form mentalnych… ich rozpad, zanikanie i zakończenie – i kiedy prawdziwie rozumie poprzez właściwy pogląd że zarówno kiedyś jak i teraz te dźwięki… zapachy… smaki… wrażenia dotykowe… formy mentalne… są nietrwałe, są cierpieniem i przemijają i powstaje w nim równowaga umysłu. Taka równowaga umysłu transcenduje dźwięk… zapach… smak… dotyk… formy mentalne… I dlatego nazywa się ją równowagą umysłu ascetów.  Oto sześć rodzajów równowagi umysłu ascetów.

‘Te trzydzieści sześć położeń świadomych istot powinny być zrozumiane.’ Oto co powiedziałem, a oto dlaczego to powiedziałem:

Polegając na sześciu rodzajach szczęścia ascetów, odpuszczajcie i transcendujcie sześć rodzajów szczęścia światowców. Oto jak się je odpuszcza.

Polegając na sześciu rodzajach smutku ascetów, odpuszczajcie sześć rodzajów smutku światowców. Oto jak się je odpuszcza.

Polegając na sześciu rodzajach równowagi umysłu ascetów, odpuszczajcie sześć rodzajów równowagi umysłu światowców. Oto jak się je odpuszcza.

Polegając na sześciu rodzajach szczęścia ascetów, odpuszczajcie sześć rodzajów smutku ascetów. Oto jak się je odpuszcza.

Polegając na sześciu rodzajach równowagi umysłu ascetów, odpuszczajcie sześć rodzajów szczęścia ascetów. Oto jak się je odpuszcza.”

MN137 – Saḷāyatanavibhaṅga Sutta [fragment] – https://suttacentral.net/mn137/en/sujato