Witam serdecznie. 🙂
Wrzuciłem niedawno drugą część mowy dhammy o esencji jej praktyki. Mam ważną uwagę terminologiczną, że kiedy mówię o „czuciu” to w zasadzie mam na myśli również świadomość. 🙂
Omawiam w niej kolejne punkty które składają się na moim zdaniem podstawę praktyki dhammy, a są to:
6. Zgłębianie dhammy – czytanie sutt, słuchanie mów dhammy i sutta class, czytanie dhammicznych książek
7. Utwierdzanie się w dhammie:
a. Intelektualne utwierdzanie się w dhammie. Polecane lektury:
– Ajahn Sujato & Ajahn Brahmali – Authenthicity of Early Buddhist Texts
– Ajahn Sujato – Swift Pair of Messengers
– Ajahn Sujato – Early Buddhism vs Theravada
b. Emocjonalne utwierdzanie się w dhammie – dostrzeganie jak na dłuższą metę cierpienie maleje, a szczęście staje się czystsze.
c. Duchowe utwierdzanie się w dhammie – rozwijanie czucia energii i doświadczeń duchowych. Zalecana ogromna ostrożność dla ludzi o takich predyspozycjach.
8. Dążenie do odosobnienia/stonowania. Omówienie zmiany zewnętrznych warunków a wewnętrznej transformacji.
9. Spędzanie czasu/słuchanie Kalyana-Mitta(s) – czyli Duchowych Mentorów.
10. Dziennik wdzięczności.
11. Cierpliwość i konsekwencja.
12. Metafora światła jako balansu między troską o siebie a troską o innych.
I na koniec podsumowanie, dlaczego te wszystkie aspekty wspierają się wzajemnie i jak brak któregokolwiek osłabia całość dhammicznego organizmu.
Zapraszam do odsłuchu, mam nadzieję że przyniesie dobre owoce. 🙂
