Na dwóch ostatnich warsztatach dhammiczno-medytacyjnych, 3 i 9 lipca 2022, poprowadziłem 3 medytacje, które tworzą swojego rodzaju mini-kurs medytacji. Ta forma medytacji, która jest główną formą praktyki jaką stosuję ostatnio w codziennym życiu, bazuje na połączeniu samathy (ukojenia umysłu), karuny (uniwersalnego współczucia), metty (duchowej miłości), oraz mudity (wdzięczności).
Cała ta praktyka bazuje na podstawowej intencji, aby ten strumień świadomości który teraz jest, był wolny od cierpienia. Wszystko w tej praktyce jest wyrazem współczucia i troski o samego siebie i również do innych strumieni świadomości.
Dlatego przyjmujemy pozycję taką, jaka jest wygodna i dobra dla naszego ciała. Potem relaksujemy umysł, postrzegając przepływ jakiegoś doświadczenia, które nas koi (samatha). Również tutaj nic mocno nie sugeruję, ponieważ dla różnych ludzi są to różne rzeczy. Następnie przechodzimy do współczucia i łączymy się z tą fundamentalną intencją, że chcemy być wolni od cierpienia, nie ważne w jakiej formie miało by to przyjść. Później bazując na tej intencji, łatwo to samo poczuć do wszystkich innych strumieni świadomości. Bazując na tym połączeniu, przechodzimy do metty, rozpalając ją myśląc o czymś czystym, co wywołuje w nas uczucie prawdziwej miłości. Budując na tym, przechodzimy do połączenia się w medytacji z innymi strumieniami świadomości, które odczuwają ten stan bezpieczeństwa i miłości. Na koniec z tej pozytywnej perspektywy, patrzymy na nasze ludzkie życie i widzimy w jego aspektach te błogosławieństwa, które prowadzą nas stopniowo do wyzwolenia, jak i szanse które się przed nami już otwierają, lub być czekają może za horyzontem.
Wszystkie 3 medytacje są w tym duchu, począwszy od pierwszej, która najbardziej tłumaczy podstawy, po trzecią, w której jest najmniej prowadzenia, a najwięcej przestrzeni. Dodatkowo każda z trzech kładzie nacisk na delikatnie odmienne aspekty omawianych wyżej procesów.
Zapraszam do praktyki. 🙂
Z Mettą! 🙂
